مقدمه
طبق قانون «اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» مصوب ۲۱ مهر ۱۳۹۴، «وزیر امور خارجه موظف است روند اجرای توافق‌نامه را هر سه ماه یک‌بار به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گزارش دهد».
براین‌اساس، وزارت خارجه در واپسین روزهای کاری دولت دوازدهم، در تاریخ ۲۰ تیرماه ۱۴۰۰ گزارشی از روند اجرای برجام تحت عنوان «گزارش ۲۲ برجام» منتشر کرد. از آنجا که این گزارش اهمیتی تاریخی داشته و حاوی نکات غیرواقعی فراوانی است، لازم بود در برابر آن گزارشی که ایرادات گزارش اصلی را بیان و توضیح دهد، تهیه و منتشر شود.
در طول ۸ سال دولت تدبیر و امید که ایده اصلی آن مذاکره و رسیدن به یک توافق برای رفع تحریم‌ها بود، هیچ گاه فرصتی به منتقدان برای نقد داده نشد و همیشه از تریبو‌ن‌های یکطرفه برای بیان حرفهایی که بخش قابل توجهی از آن خلاف واقع بود، استفاده شد و حتی به این نیز اکتفا نکرده و با زدن برچسب‌های غیراخلاقی به منتقدان اجازه شنیدن حرف‌های آن‌ها توسط جامعه داده نشد. حال که با پایان یافتن دولت تدبیر و امید و هشت سال پروپاگاندای دولتی و حمایت از پروژه شکست خورده برجام، فرصتی برای بیان واقعیت‌ها درباره مذاکرات و توافق برجام به وجود آمده است، امید است این گزارش مورد استفاده نخبگان و مردم قرار گیرد.
این گزارش در ابتدا به بررسی و آسیب شناسی راهبرد مذاکره برای رفع تحریم می پردازد تا خواننده گرامی یک بحث منسجم در نقد اصلی ترین راهبرد دولت تدبیر و امید را در اختیار داشته باشد و در بخش بعدی به نقد گزارش بیست و دوم وزارت خارجه می پردازد. این نقد در سه بخش راهبردی، تحریم ها و هسته ای تقدیم خوانندگان گرامی می شود.
